ModelSpoorGroep Valkenswaard

Reis en beursverslag St. Albans (Engeland) met B.A. Bodil - januari 2016

Het weekend van 16 en 17 januari 2016 nam ModelSpoorGroep Valkenswaard deel aan de Modelspoorexpositie St. Albans in de Alban Arena te Engeland. Hier heeft MSG Valkenswaard de Denis Moore cup gewonnen zijnde de beste presentatie van de show.

Hieronder een reisverslag met bijbehorende foto's.

Op vrijdagmorgen zijn Hans en Hugo vertrokken naar Duinkerken van waar we de overtocht zouden maken naar Calais.
We zijn met “B.A. Bodil” uitgenodigd deel te nemen aan St. Alban Exhibition at the Alban Arena. Deze uitnodiging hebben we te danken aan Christopher Payne die wij hebben ontmoet tijdens de Nederlandse Modelspoordagen in januari 2015.
Tijdens een gezellige onderons in de bar van het hotel hebben wij verteld dat wij “B.A.Bodil” kunnen aanbieden. Christopher kende deze baan en stelde voor deze aan te bieden aan David Crossley de exhibition manager.
Binnen een maand hebben wij de definitieve uitnodiging mogen ontvangen.

Aanvankelijk liep de reis voorspoedig maar snel in België aangekomen begon het te regenen die over ging in natte sneeuw. Dat beloofde niet veel goeds maar we hebben, zo dachten wij, een ruime marge ingebouwd. De boot zou pas om 12.00 uur vertrekken. Waar we echter niet op hadden gerekend is dat wij vlak voor Antwerpen 1½ uur in de file, maar dan ook werkelijk stil hebben gestaan. Het weer werd ook steeds beroerder, natte sneeuw en veel wind. Toen de file eindelijk werd verlaten moesten we trachten nog op tijd in Duinkerken aan te komen. Halverwege Gent Oostende klaarde het gelukkig op en de weg was droog. Maar 12.00 uur was niet haalbaar. Om 11.55 uur melde wij ons bij de incheckbalie. Wij verontschuldigde ons dat we laat waren maar dat was niet nodig. Door het slechte weer, veel wind en hoge golfslag was de boot minimaal een uur vertraagt.
Uiteindelijk konden om ca. 13.45 uur de boot op die een stief kwartier later vertrok. Wij waren tussen een paar vrachtwagens op het buitendek geplaatst.
Dat hebben we geweten. De boot moest tegen de wind en de golfen moest opboksen. We hebben op het panoramadek aan de voorzijde van de boot, uiteraard achter glas, een mooi plaatsje gevonden.
Het weer was zo ver opgeknapt dat het zonnetje volop scheen, maar het was ijzig koud en ongelooflijk veel wind. De golfen spatte uiteen tot aan de bovenzijde van de beglazing van de panoramagevel.
De typische Engelse krijt kosten kwamen in zicht.
Uiteraard, ten gevolge van de slechte omstandigheden, duurde de overtocht een half uur langer en konden om 16.30 uur de boot verlaten. Een gelukje is dat we de klok een uur terug konden zetten, Engelse tijd. Bij de auto aangekomen bleek de nevel van de golfen ook over de auto te zijn gespat met als gevolg een zoutaanslag waardoor we door de ruiten van de auto nul komma nul zicht hadden.
We waren aan de overkant en op weg naar St. Albans hebben wij weinig problemen gehad. Ook de tunnel onder de Theems werd probleemloos genomen. Om ca. 18.15 uur zijn wij, dankzij de voortreffelijke Tom Tom die Jan beschikbaar heeft gesteld, bij de tentoonstellingshal aangekomen. De Alban Arena is een theater waar de tribune in elkaar kan worden geschoven en voor het podium een vlakke ruimte werd gecreëerd waar evenals op het toneelpodium modelbanen werden uitgestald en commerciële jongens hun plaats konden vinden. Maar ook op de tribunes, gangen en kelders was plaats ingeruimd. Alles bij elkaar niet overzichtelijk maar het heeft wel wat. We hebben onze plaats ingeruimd “B.A.Bodil” op zijn plaats gezet maar de baan en rijdend materiaal was zo koud dat het geen zin had om te gaan rijden dat moest maar wachten tot de volgende ochtend.
Het hotel Ardmore House was slechts 1,5 km van de expo. Een typisch Engels hotel. We werden naar een bijgebouw gestuurd waar we een goede 2 persoons slaapkamer troffen met was, douche en toilet gelegenheid. Vooral belangrijk een goed bed. Iets minder was dat de spoorlijn bijna onder je bed was aangelegd. Maar je bent een treinen liefhebber dat was ook te doen. De keuken was voedzaam maar typisch Engels. De avond laat zich raden. Diverse Engelse modelbouwvrienden en twee jongens uit De Kempen was beregezellig en er zijn weer nieuwe contacten ontstaan. Het was niet echt vroeg toen we gingen slapen.

Na de nachtrust aan het ontbijt. We konden kiezen tussen een continental en Englisch breakfest. Gebakken worstjes met witte bonen en nog wat atributen was ons inziens niet goed voor de maag. Het continental breakfast bestond uit 6 geroosterde boterhammen. En toen was onze gedachten. Is dit alles. Op een tafel lagen wat kuipjes geleiachtige smurrie wat jam moest voorstellen. Een kuipje yoghurt en wat fruit. Daar moesten we het maar mee doen. Maar alles went. We konden te voet naar de arena. Een frisse ochtendwandeling doet altijd goed. Met wat kunst en vliegwerk is ‘B.A.Bodil” weer operationeel en kan de show beginnen. Maar plots werd er een alarmoefening gehouden. Iedereen naar buiten en na enig wachten mochten we er weer in. Typisch Engels. Zoals we al eerder hebben waar genomen in Birmingham is het Engelse publiek enorm enthousiast dat zij “B.A.Bodil” konden en mogen aanschouwen. De kinderen hadden de grootste lol. Dat is voor ons verschrikkelijk veel waard geweest. De waardering en het enthousiasme van het publiek. Tussen de middag werd een lunch geserveerd in een uitspanning aan de overzijde van de Arena. We kregen daar een bord voer voorgeschoteld waar je een hele straat van kan voorzien. Over de kwaliteit valt te twisten maar alles beter dan niets.

Aan het einde van de showdag weer te voet naar het hotel en na ons wat te hebben opgefrist eens kijken wat de pot schaft. Dat was dit keer niet slecht. Stukjes bieflap omgevormd tot een soort draadjes vlees met groenten en aardappelen in de schil. Ook deze avond werd weer doorgebracht met onze Engelse vrienden.

Om dat we alle tijd hebben, we zouden pas maandag vetrekken, hebben we op het gemak afgebroken ingeladen, de auto bij het hotel gehaald en naar het hotel gereden. Daar wachtte ons een onaangename verassing. De keuken is zondag gesloten. Van onze vriendelijke Cyprische ober hebben we toch een paar sandwiches gekregen met jawel ham en kaas. We waren nog de enige gasten en om reden dat we de volgende morgen vroeg willen vetrekken zijn we op tijd gaan slapen.

De volgende ochtend om 7.00 uur werd weer het befaamde continental ontbijt geserveerd. We moesten het er mee doen. De reis naar Dover ging vlekkeloos. We hadden rekening gehouden met een uur vertraging maar stonden om 10.15 uur bij de boot die pas om 12.00 uur zou vertrekken. Weer werden we voor in de boot gedirigeerd en konden als tweede achter een dikke vrachtwagen vertrekken. De thuisreis is ook vlotjes verlopen met uitzondering van een dikke vrachtwagen die in Antwerpen vlak voor de ring met stukken stond wat ongeveer een kwartier vertraging opleverde. Hans werd om ca. 19.00 uur thuis afgezet. En moe maar voldaan ondergetekende een kwartier later. Het was een onvergetelijk weekend waar wellicht weer een paar uitnodigingen, waarvan één heel concreet, uit voortvloeien.